Ozdobą i dominantą cmentarza jest cerkiew św. Anny, wzniesiona w 1852 r. staraniem o. Andrzeja Kostycewicza i parafian. W dobie częstych groźnych epidemii, które wówczas przeżywano, jej powstanie było bardzo ważne nie tyko ze względów duchowych. Zmarłych nie trzeba było, jak dotąd, wieźć do cerkwi parafialnej, a to z kolei mogło służyć ograniczeniu epidemii.

Jak na kaplicę cmentarną powstała świątynia dość okazała, o wymiarach ogólnych 15,6 x 6,5 m i architekturze charakterystycznej dla ówczesnych cerkwi podlaskich. Kwadratową część środkową świątyni do wschodu zamknęła część ołtarzowa na rzucie trapezu. Całość pokryta została dachem wielospadowym, o jednej kalenicy i sześciu połaciach. Nad wszystkim górowała stylowa wieżyczka z hełmem i krzyżem żelaznym42. Oszalowana pionowo cerkiewka pierwotnie była pokryta gontem. Ciekawe, że jej kubatura była niewiele mniejsza od cerkwi parafialnej, pochodzącej z połowy XVIII w. Po jej pożarze w 1889 r. właśnie cerkiew św. Anny przez kilka lat pełniła praktycznie rolę parafialnej.

Bez większych zmian cerkiew cmentarna dotrwała do lat siedemdziesiątych XX stulecia. W 1988 r. cały budynek podniesiono o 75 cm, nie naruszając przy tym prestołu oraz starej podłogi. Wymieniono natomiast podwaliny oraz wymurowano fundament z kamieni polnych. Następnym etapem prac była przebudowa prytwora oraz pokrycie całości cerkwi blachą ocynkowaną. Dokonano przy tym zamiany delikatnej sygnaturki na dużą kopułę, co poważnie zachwiało proporcje świątyni. W tym czasie w cerkwi cmentarnej dokonano świętokradztwa. Złodzieje zabrali kilka ikon, w tym z ikonostasu, malowanych na płótnie.

Informacje pochodzą ze strony КАМУНІКАТ