Dwór został wybudowany w IV ćwierci XVIII wieku dla Tomasza Staniszewskiego. Otrzymał on, podobnie jak park, wystrój barokowy. W II połowie XIX wieku został przebudowany w stylu klasycystycznym dla Franciszka Ciemniewskiego. Piętrowy trójosiowy ryzalit frontowy został rozczłonkowany czterema toskańskimi pilastrami. Część środkową w elewacji ogrodowej wydzielono lizenami i podobnie jak część frontową zwieńczono trójkątnym szczytem. Dodano wówczas również parterową przybudówkę od zachodu.

Wieś wzmiankowana była już w XV wieku. Staniszewscy majątek zakupili od Tarnowskich na początku XVIII wieku. Staniszewscy gospodarzyli w majątku do połowy XIX wieku, kiedy to posiadłość przeszła w posiadanie Romualda Ciemniewskiego. W tej rodzinie dwór pozostawał aż do 1939 roku. W roku 1950 przeprowadzono gruntowny remont budynku dostosowując go do siedziby szkoły podstawowej. Obecnie dwór stanowi własność prywatną.

Nowy właściciel przywraca obiektowi dawny, oryginalny wygląd dbając o wszystkie szczegóły. Zrujnowany niemal doszczętnie spichlerz z I ćwierci XIX w też czeka na swoją kolej i wkrótce wraz z dworem i resztką barokowego parku będzie stanowił piękny zespół dworski.

Zachowała się też oficyna , ulokowana na wschód od dworu, zbudowana w I ćwierci XIX wieku, zniszczona podczas I Wojny Światowej i odbudowana w 1920 roku. Pierwotnie mieściła gorzelnię.

Zabytkowy zespół dworski, 1 poł. XIX, w skład którego wchodzą:

- dwór, nr rej.: 184 z 16.02.1982r.

- park, nr rej.: 179 z 27.07.1981r.

- oficyna, nr rej.: 185 z 16.02.1982r.

- spichrz, nr rej.: 186 z 16.02.1982r.

- szesciorak, XIX/XX, nr rej.: 187 z 16.02.1982r.