Świątynia zbudowana została w 1937 roku na planie wydłużonego prostokąta. Wysoki korpus nakryto dwuspadowym dachem, osłoniętym z obu stron dekoracyjnymi szczytami. Do elewacji wschodniej, zakończonej wysoką barokową sygnaturką, przylega kwadratowe prezbiterium, zamknięte półkolistą absydą. Obok kościoła, po jego południowej stronie, na planie prostokąta wzniesiono w 1920 roku plebanię.

Kościół został wpisany do rejestru zabytków pod nr.  A-277 z 20.08.1987 roku.