Dawna katedra, zbudowany w 1856 roku w stylu późnego klasycyzmu. Zamknięty w 1948 roku, przebudowany w latach 1950-57 i zamieniony na muzeum krajoznawcze, zwrócony wiernym w 1990 roku, gruntownie odremontowany.

Świątynia trójnawowa, na planie prostokąta, z półkoliście zamkniętym prezbiterium i dwiema zakrystiami. Fasada rozdzielona jest za pomocą pilastrów na trzy części. Nad wejściem trójkątny fronton. Po obu stronach wejścia znajdują się prostokątne nisze dekorowane podobnymi frontonami. Fasadę wieńczy ścianka attykowa, flankowana przez dwie czworoboczne wieże odbudowane w ostatnich latach. Elewacje boczne są dwukondygnacyjne, dekorowane pilastrami i podokiennymi niszami z rozetkami.

Wewnątrz znajduje się słynący łaskami obraz Matki Boskiej Brzeskiej (zwanej też Matką Boską Ocalenia) z końca XVI wieku, w sukience z pozłacanego srebra ozdobionej drogimi kamieniami. Jest to kopia słynnego obrazu z rzymskiej bazyliki Santa Maria Maggiore. Papież Klemens VIII ofiarował ją kasztelanowi brzeskiemu Adamowi Pociejowi podczas jego pielgrzymki do Rzymu w końcu XVI wieku. Obraz znajdował się pierwotnie w brzeskim kościele bernardynów, a po jego zburzeniu umieszczono go w kościele parafialnym. Za czasów radzieckich wizerunek był ukrywany przez wiernych i wrócił na swoje miejsce w 1992 roku. W 1996 roku odbyła się uroczystość jego koronacji koroną papieską. W 1993 roku w kościele umieszczono tablicę pamiątkową ku czci polskich obrońców twierdzy brzeskiej we wrześniu 1939 roku.

Tekst pochodzi z"Ilustrowanego przewodnika po zabytkach kultury na Białorusi" autorstwa Grzegorza Rakowskiego.