Początki parafii w Sidrze do ostatnich prawie czasów wiązano z Wojciechem Gasztołdem, który miał w 1535 r. dokonać fundacji parafii. Tymczasem Sidra w tym czasie należała do Wołłowiczów i jeden z nich, Eustachy, uzyskał prawa miejskie w 1566 r. i założył w tym miasteczku zbór kalwiński. Dopiero gdy Sidra znalazła się pod koniec XVII w. w rękach właścicieli katolickich, Szczuków, a następnie Potockich, możliwe było zbudowanie kościoła i utworzenie parafii. Dnia 20 XII 1704 r. Stanisław Antoni Szczuka, dokonał fundacji parafii w Sidrze. Fundację potwierdził, czy może raczej erygował parafię, 9 XI 1705 r. biskup wileński Konstanty Kazimierz Brzostowski.
W 1705 r. przystąpiono do budowy murowanego kościoła. Zbudowano wówczas tymczasową drewnianą kaplicę. Dotąd nabożeństwa odprawiano w zamku sidrzańskim. Budowę kościoła przerwały wydarzenia wojenne 1706 r. Kościół murowany, pod wezwaniem Trójcy Świętej, ukończono dopiero w latach 1781-1783 staraniem ówczesnego właściciela Sidry Ignacego Potockiego. Murowany kościół w stylu neoklasycznym, istniejący do naszych czasów, zbudowany został według włoskich projektantów, Józefa Piola przy współudziale Józefa II Fontany oraz polskiego architekta Kuczyńskiego.
Po drugiej wojnie światowej kościół był szereg razy odnawiany, za ks. Wincentego Grzybowskiego i ks. Stanisława Rabiczki. Dopiero 27 XI 1981 r. bp Edward Kisiel konsekrował nowy ołtarz i świątynię parafialną w Sidrze.

Materiały dotyczące historii pochodzą ze strony internetowej Archidiecezji Białostockiej

---

Kościół pod wezwaniem Świętej Trójcy zbudowany na pocz. XVIII w, wpisany do rejestru zabytków pod nr :A-50 z 29.12.1964

Dzwonnica wpisana do rejestru zabytków pod nr :187(193) z 29.12.1964