W barokowym zespole klasztoru franciszkanów najbardziej wyróżnia się bryła kościoła p. w. Wniebowzięcia N. M. P., wzniesionego na miejscu starego, drewnianego kościo­ła z 1409 roku, który powstał w miej­scu pierwszej świątyni pod wezwa­niem Przeczystej Bogarodzicy. We­dług tradycji, koronował się w niej Daniel Romanowicz. Wraz z kościołem zostały wzniesione obszerne drew­niane budynki klasztoru franciszka­nów. Według przekazów klasztornych konwent założył w 1430 roku Mikołaj Nasuta z Międzyrzeca, wojewoda litewski, ale pierwsza pewna informa­cja o drohiczyńskim klasztorze fran­ciszkanów pochodzi z 1470 roku. Klasztor został zniszczony przez inno­wierców w 1583 roku, a kościół spłonął w 1595 roku. W następnych latach zostały one odbudowane, ale znów spaliły się w 1601 roku. Powtór­nie odbudowane kościół i klasztor zniszczyły w czasie potopu wojska ko­zackie, a kilku zakonników zostało za­mordowanych. Budowę następnego, tym razem murowanego kościoła roz­poczęto w 1678 roku, a ukończono w roku 1715. W latach 1738-1750 obok nowego kościoła wzniesiono murowane zabudowania klasztoru, a w okresie 1773-1777 zbudowana została według projektu ojca Kazimie­rza Kamieńskiego wolno stojąca dzwonnica.

W 1832 roku, po klęsce powsta­nia listopadowego, ukazem carskim zakonników usunięto z Drohiczyna. Na ich miejsce sprowadzono prawo­sławne mniszki. Kościół pofranciszkański został zamieniony na cerkiew pod wezwaniem św. Nikanora. W bu­dynkach klasztornych urządzono wię­zienie, a po upadku powstania stycz­niowego - koszary dla wojska. W 1897 roku po opuszczeniu budynków klasztornych przez wojsko umieszczo­no w nich szkołę kształcącą nauczy­cieli szkół wiejskich, która z kolei w 1904 roku została przekształcona w szkołę żeńską. Po odzyskaniu niepod­ległości w budynkach klasztornych umieszczono gimnazjum im. J. l. Kra­szewskiego. Rozpoczęto też renowa­cję kościoła. Jednak w czasie drugiej wojny światowej uległ on ponownej dewastacji. Sowieci urządzili w nim śmietnik, a wycofując się z miasteczka 23 czerwca 1941 roku podpalili świątynię. Po wojnie kościół przez wiele lat był remontowany i rekonstru­owany. W1996 roku budynki poklasztorne zostały odzyskane od Skarbu Państwa. Obecnie mieszczą się w nich Muzeum Diecezjalne, Dom Księży Emerytów, Dom Zakonny Sióstr Loretanek i Księgarnia im. l. Kłopotowskiego. Na terenie klasztornym rośnie dąb - pomnik przyrody - o obwodzie 425 cm i wysokości ok. 18 m. 

Informacje zaczerpnięto z przewodnika "Podlaski Przełom Bugu", którego autorem jest Marek Nasiadka

Zabudowania dawnego klasztoru zagrały w filmie Jerzego Łukaszewicza "Faustyna" . To własnie tutaj reżyser umieścił część akcji, która dzieje sie w domu Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej. Tytułowa rolę, tak znanej dzisiaj siostry zakonnej, zagrała Dorota Segda. W samym Drohiczynie powstało właściwie również mnóstwo innych zdjęć wykorzystanych w tym filmie. Są tam rozlewiska Bugu, wnętrza kościołów oraz tutejsze uliczki.

Zespół klasztorny pofranciszkański: 

- Kościół  p.w. Wniebowzięcia NMP, 1640-60, XVIII, XX, nr rej.: 270 z 10.11.1966

- Dzwonnica, 1770, nr rej.: 268 z 10.11.1966

- Klasztor franciszkański, obecnie liceum, poł. XVIII, XIX, XX, nr rej.: 279 (269) z 10.11.1966

- Stróżówka z XVIII w. Wpisana do rejestru zabytków pod nr: 277 z 14.11.1966r.

- Oficyna, obecnie dom, ul. Kraszewskiego 4, XVIII, nr : 276 z 14.11.1966r